ماههاي سال به دليل ارتباطشان با عالم حقيقت، هر کدام خواص ويژهاي دارند؛ و در اين ميان, حقيقت ماه ذيقعده, يافتن جايگاه واقعي خود در عالم هستي است. اين ماه, بستر مناسبی برای آغاز سلوك است، که تنها با حرکت عبودی در سايهی جذبهي ولايت و در جهت مانعزدايی در وجود, برای ظهور اسم ربّ, حاصل ميشود.
از آنجا كه انسان، جامع تمام مراتب وجود است، حرکت صعودی او نيز بايد جامع باشد. اولين مرتبهي حرکت او، در ظاهر و بر مبنای فقه است. مرتبهي دوم يعني باطن، جايگاه صفات است که بايد اسماء الهي در آن حاکم شود. قدم سوم هم، در قلب است؛ يعنی بايد از خدا بخواهيم, قلبمان را به نور معرفت خود روشن کند. مرحلهي بعد، ورود به عالم روح است که در اين مرحله، روح به مشاهدهي حق ميرسد. در مرتبهی آخر نيز, انسان به فناي ذاتي ميرسد. البته سه مرحلهي آخر، از دسترس ما بسيار دورند و مهم اين است که در دو رتبهي اول و دوم، با عمل به احکام آنها, به شناخت جايگاه خود برسيم.
در اين روند, حبل الهي، امانتي است در جان ما، که اگر در ماه ذيقعده با معرفت صحيح, تمام مراتب وجودمان را به صاحب آن بدهيم, او ما را بالا خواهد کشيد؛ چه, مقام عبوديت، مقامِ بردن است نه مقامِ رفتن.
همچنين اين ماه, زمان آغاز چلّههاي بندگي است و چلّهي حقيقي، آن است که عمل, از چنان خلوصي برخوردار باشد، که پس از چهل روز, بهرهاش را در وجود بدهد و استعداد خاصي که براي ظهور آن، چلّه گرفته شده است، به ظهور رسد. تلاوت قرآن, اقامهی نماز، ذكر خدا، تقليل در طعام و کلام, مراقبه و محاسبه, تفکر و... از جمله چلّههاي مناسب اين ماه است. البته نسبت به اعمال خاص اين ماه نيز بايد مقيد باشيم و آنها را با حضور قلب انجام دهيم؛ و بدانيم تنها اگر بر مبنای ادراک فقر و برای از بين بردن تعلقات دنيوي انجام شوند، ثمرهی حقيقی خود را كه عروج جانمان است، خواهند داد.
در اين جزوه ميخوانيم...
آغاز حرکت سلوکي - که حرکت روح و جان است، نه حرکت جسم- ماه ذيقعده است، که در آن بايد براي بندگي قدم برداشت؛ تا در سايهي اين بندگي، سالک شد. ما در اين ماه بايد حرکت در مسير بندگي را آغاز کنيم، تا با ورود به ماه بعد که ذيحجه است، بتوانيم تعلقاتي را كه در قلبمان راسخ شدهاند، ذبح نماييم و در مِناي عشق خدا و ولايت، قرباني شويم. يعني با رمي جمرات و دور کردن ظواهر از کعبهي وجود، آماده شويم تا در مسلخ ولايت، قدم گذاريم و از طريق ولايت، به قرب خداوند باريابيم؛ و آرامآرام در ماه رجب، طعم سلوک را بچشيم و قواي خفتهي جانمان، از قوّهگي به درآمده، شروع به حرکت کند و به فعليت رسد.
برخي از اهداف چاپ اين جزوه
تبيين "تشکيک در وجود" و نتايج آن
تعريف لغوی و حقيقی "ذيقعده"
معرفی ماه ذيقعده, به عنوان نقطهي آغاز سلوک
بيان طريق حرکت با دو بال علم و عمل
تبيين مقصد حرکت يعنی ادراک ذلّ عبودي و عزّ ربوبي
شناخت مراتب عبوديت
ذکر آثار محبت الهی در کمرنگ شدن اوصاف رذيله
شرح مراتب وجود
تعريف حقيقت "حبل" و لزوم استمساک به آن
اشاره به جايگاه جذبهي ولايت, در عبور از ابتلائات
بررسي محوريت ولايت، به عنوان محک در تمام شئون زندگی
بيان طريق عبوديت حقيقی در سايهی عمل خالصانه در جهت رضايت خدا
ذکر خواص عدد چهل و چلّهگيري در حرکت تشريعی
بررسی اعمال ماه ذيقعده و آثار آن
اشاره به فلسفهی عبادات.