با فرزندش رفتارهای متفاوتی دارد.
تا وقتی پسرش می‌خندد، او نیز شاد است و به او عشق می‌ورزد. اما امان از زمانی که پسرش شروع به بازیگوشی کند، وسیله‌ای را خراب کند یا کاری خلاف میل او انجام دهد! او هم ناراحت می‌شود و می‌گوید: «دیگه دوستت ندارم؛ این‌همه برات زحمت می‌کشم، آخرش ببین چطور حرف می‌زنی و...»!
اما این رفتارهای متضاد، به کودک آسیب می‌زند. در تربیت فرزند باید با او رابطۀ ولایی داشته باشیم. بدانیم وجود او پاک است و رفتارهایش بازخورد نوع تربیت ماست. پس در هر حالی بی منّت و توقع به او عشق بورزیم و در هر شرایطی طبق قرآن و سیرۀ اهل‌بیت(علیهم‌السلام) عمل کنیم تا او نیز ما را الگوی خود قرار دهد.
***************************
مسئولیت والدین در تربیت
تربیت، بدون رابطه ولایی ممکن نیست، ولایت یعنی تبعیت و پی در پی بودن، که لازمه‌اش عشق و یاری و سرپرستی است. برای ایجاد رابطه ولایی باید عشق، یاری و سرپرستی بی دریغ خود را نثار فرزندانمان کنیم.
نظرات کاربران
