(4جلسه)
"قُلْ لا أسْئَلُكُمْ عَلَیهِ أجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبٰی"؛ مودّتی که به عنوان اجر رسالت از ما می‌خواهند، چیست؟ و چرا خداوند، این را امر فرموده است؟ مودّت، فقط دوست داشتن محبوب نیست؛ بلکه شناخت فرهنگ، روحیه و سلیقه‌ی او و نهایتاً هم‌رنگ شدن با اوست؛ که این همان رسیدن به معرفت و همراه شدن علم و عمل در انسان است.
ضرورت همراهی علم و عمل، تا آنجاست که معیار ارزیابی برای عمر انسان، طول و زمان آن نیست؛ بلکه کیفیت بارور شدن عقیده‌ی او در میدان عمل است. بدین معنی که مسیر سعادت و شقاوت انسان را، فقط عقیده‌ی او مشخص نمی‌کند؛ بلکه جهاد در صحنه‌های زندگی است که عقیده را بارور می‌کند و انتخاب‌های او در میادین عمل و امتحان است که هر لحظه، سرنوشت را رقم می‌زند.
در عاشورا، انتخاب امام حسین(عليه‌السلام) از یک سو و انتخاب دشمنانش از سوی دیگر، این مسئله را به زیبایی به تصویر کشیده؛ که یکی، آخرت و خدا را انتخاب می‌کند و دیگری شیطان و دنیا را برمی‌گزیند و عجیب آنکه هر دو ظاهراً در قالب دین هستند!
تفاوت زنده بودن و زندگی کردن یا حیات داشتن، مسئله‌ای است که در خطبه‌ی نورانی امام حسین(عليه‌السلام) در جواب محمد حنفیه به آن پرداخته شده است.
نظرات کاربران
