چرا شوق به ظهور امام زمان کم است؟

یکی از ترفندهای شیطان برای ایجاد مانع بر سر راه ما شیعیان، این است که شوقمان را برای ظهور حضرت ولی‌عصر(ارواحنا‌له‌الفداء) کم کند. برای رسیدن به این هدف، به ما تلقین کرده که اگر حضرت بیاید، بر گردن گنه‌کاران شمشیر می‌زند و تعداد كمی از مردم باقی خواهند ماند! در حالی که هرگز این‌ طور نیست. شمشیر ایشان برای محاربان و معاندان است که در مقابل راه ایشان می‌ایستند و محبت و اغماض ایشان شامل گنه‌کاران می‌شود. شیعه‌ی حقیقی در آینه‌ی اعتقاد به مهدویت، گنه‌کار را انسانِ توّابی می‌بیند که آمده تا به دست پدری مهربان، پاک شود و پرورش یابد. ولی شیطان ما را دل‌سرد می‌کند تا فکر کنیم: "آدم که نشدیم، پس از زیر تیغ حضرت خواهیم گذشت!" البته درست است که ما آدم نشده‌ایم؛ ولی به هر حال اهل‌بیت(علیهم‌السلام) می‌خواهند ما را آدم کنند! اصلاً قرار نیست همه معصوم شوند تا حضرت بیاید! او می‌آید تا به ما راه عصمت را نشان بدهد: "خَلَقتَه لَنا عِصمَةً و مَلاذاً"؛ حضرت برای ما عصمت و پناه و هم‌چون پدری مهربان است.

کتاب معرفت نور تا عصر ظهور، جلد اول، صفحه‌ی 26