ولایت، کلید تمام درهای بسته

"حُجُّوا الْبَیتَ"(خطبۀ غدیریه)؛ حج به معنای قصدکردن و آهنگ است. قصدِ خانه کنید. خانۀ خدا کجاست؟ دلِ مؤمن و در مقام اتمّ و اکملش دلِ انسان کامل، علی و اولاد علی(علیهم‌السلام)، خانۀ خداست؛ که "الْقَلْبُ حَرَمُ اللهِ"^[1] و "قَلْبَ الْمُؤْمِنِ عَرْشُ الرَّحْمَنِ"^[2]. برای همین، پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) همۀ درها را به جز درِ علی(علیه‌السلام) بست؛ "سَدَّ الأبْوَابَ إلاَّ بَابَهُ"^[3]؛ یعنی همۀ درها برای کامل شدن، بسته است، جز درِ علی(علیه‌السلام). تنها اوست که انسان کامل شده و بقیه برای رسیدن به کمال باید درِ او را بزنند: "وَ أتُوا الْبُیوتَ مِنْ أبْوابِها". پس اگر کسی حضرت علی(علیه‌السلام) را بشناسد، واجبات، او را بالا می‌کشد؛ اما اگر ولایت علی(علیه‌السلام) را نشناسد، به جایی نمی‌رسد، حتی اگر در اثر کثرت رکوع و سجود، پیشانی‌اش پینه ببندد و از پا بیفتد. چون همۀ درها بسته است، درِ نماز، روزه، حج...؛ فقط یک در باز است: در ولایت در چهارده جلوۀ کامل، که امروز به تمامی در حضرت مهدی(عجل‌الله‌فرجه) متجلی است و اگر از این در برویم، بی‌تردید به مقصد می‌رسیم.

برگرفته از کتاب "رو به آسمان غدیر"، صفحات 309 و 310.

[1]- بحار الأنوار، ج67، ص25.

[2]- بحار الأنوار، ج55، ص39.

[3]- مفاتيح الجنان، بخشي از دعاي ندبه : تمام درها را [كه به مسجد رسول(ص) باز بود] بست، جز درِ خانه علی(ع).