مودت و آرزوی امام

مودّت و آرزوی امام

شکر نعمت ولایت، مودّت است که خداوند به عنوان اجر رسالت از ما خواسته است. مودّت هم دوست داشتن همراه با آرزو کردن است. یعنی ادای حقّ امام، این است که نه تنها او را دوست بداریم، بلکه آرزویش را هم داشته باشیم. آرزو داشتن، جنبش و شوق عمیقی برای حرکت ایجاد می‌کند و به همین دلیل، مقدمۀ به دست آوردن است؛ همان‌طور که در محبت‌های مَجازی چنین است. کسی هم که آرزوی امام را داشته باشد، زمین و زمان را به هم می‌دوزد تا به مطلوبش برسد و اگر نرسد، در این راه جان می‌سپارد.

برگرفته از #بیانات_استاد_لطفی_آذر
#نیمه_شعبان



نظرات کاربران

//