ما غایبیم

امام هرگز غایب نیست؛ "بِنَفْسِی أنْتَ مِنْ مُغَیَّبٍ لَمْ یَخْلُ مِنَّا"( جانم فدای تو ای غایبی كه از ما جدا نیستی)[1]. این، ما هستیم که غایبیم و مهم آن است که ما ظهور پیدا کنیم. ما از هستی، حیات و غایت خود، غایبیم و فقط به جسمانیت، ماهیت و ظاهر چسبیده‌ایم. در ظاهر هستیم، اما در تمایلات، امتیازات و پیروزی‌های ظاهری، که مربوط به وجود ما نیست و نمی‌تواند باشد، غرق شده‌ایم! در حقیقت ما وقتی می‌توانیم حضور امام را در هستی ادراک کنیم که حداقل، وجودمان برای خودمان ظاهر شود و غایت حیات‌مان را ادراک کنیم.

کتاب امام منتظر واقعی، صفحه 31 و 32

^{[1]- مفاتیح الجنان، دعای ندبه}