"هل الدین الا الحب"* دین خدا بر پایۀ عشق است و احیاگر این حب در جلوۀ دین، امام حسین(عليه‌السلام)، است. لذا جایگاه آن حضرت(عليه‌السلام)، یک جایگاه معمولی نیست که ما فکر کنیم با اشک، سوز، عبادت، شعر و حرف، می‌توانیم آن را بشناسیم. برای شناخت چنین جایگاهی، باید سیر کرد؛ آن هم فقط در وادی عشق، که یک روز و دو روز، یا یک سال و دو سال و صبر و مجاهده در یک یا دو میدان نیست؛ بلکه سیری لحظه‌به‌لحظه است که نیاز به بصیرت در حق‌شناسی و دشمن‌شناسی دارد. اگر بصیرت نباشد، عشق در عمق وجود، بی‌تحرک می‌ماند؛ چنان که در واقعۀ کربلا، در عمق وجود برخی خواص ماند؛ چون عشق داشتند، اما بصیرت خاص عشق را نداشتند!
*الکافی، ج 8، ص 80
برگرفته از کتاب "تقابل حق و باطل"، ج1، ص 59
نظرات کاربران
