رمضان، قدم به قدم تا مقام

همه‌ي ذرات هستي، حقايقي در عوالم بالای خود دارند و بالاترين عالم، مقام "عندالله" است. ماه رمضان نيز مقام عنداللهيِ خاصي دارد که ما بايد به آن برسيم.

در واقع صورت حقيقي رمضان، بريدن از غير الله است؛ در ماه مبارک صحنه‌ي وجود بايد از غير پاک شود. فعل، صفت و ذات بايد در خدا فاني شود، تا انسان به مقام عندالله برسد. درست است كه ما از مقام عنداللهي رمضان بسيار فاصله داريم و ابتدا بايد به نازل‌ترين صورت ماه مبارک -که دهان بستن و نخوردن مادي است- برسيم، اما بايد براي رسيدن به مقام عنداللهی تلاش كنيم. بايد در ماه مبارک، يک قدم از مرتبه‌ي مادي که نخوردن و ننوشيدن است، بالاتر رويم و لااقل هر چيزي را نگوييم، نبينيم و نشنويم؛ سپس به عالم بعدي که نداشتن تعلق در دل است، وارد شويم؛ پس از آن، خود و جاذبه‌هاي خودي را کنار بزنيم.

رمضان ضیافت الله صفحه‌ی 39 و40