راز دعای جوشن‌کبیر

آیا تا به حال فکر کرده‌اید چرا خواندن دعای جوشن کبیر در شب‌های‌ قدر وارد شده است؟ می‌دانیم سراسر دعای جوشن، اسماء حسنای الهی است. همان اسمایی که در عالم الست به جان ما تعلیم شد، و هر یک از ما در رتبۀ خود حامل آن‌ها شدیم. "وَ عَلَّمَ آدَمَ الأسْماءَ كُلَّها"[1]؛ جوشن کبیر شناسنامۀ ماست و روح و جان ما با این اسماء عجین است.

جوشن کبیر، زره معنوی در مقابل دشمن جهاد اکبر، یعنی نفس و هواست؛ آن هم به قد و قامت ما انسان‌ها، چون ما نیز کبیر هستیم؛ "أتَزْعَمُ أنَّکَ جِرْمٌ صَغِیرٌ؟! وَ فِیکَ انْطَوَی الْعَالَمُ الأکْبَرُ"[2].

حال در این شب‌ها باید با یک حرکت معنوی و وجودی سعی کنیم این زره را بر تن کنیم و یک‌یک اسماء را در وجودمان شکوفا کنیم تا بتوانیم در طول سال در مقابل لشکر جهل از این ابزار معنوی استفاده کنیم و با آنها مقابله کنیم. اگر این گونه جوشن بخوانیم بعد از پشت سر گذاشتن شب‌های قدر به عصمت نسبی می‌رسیم و دست شیطان را، از دل‌ها، اعضاء و جوارح و خانه‌هایمان کوتاه خواهیم کرد.

برگرفته از کتاب "شب‌های قدر"، صفحات 308 و 309.

[1]- سورۀ بقره، آيۀ 31.

[2]- شرح الأسماء الحسني، ملا هادي سبزواري، ج1، ص12: آيا تو مي‌پنداري که جرم كوچكي هستي؟! حال آنکه در تو، عالم بزرگ‌تر منطوي شده است!