مدام می‌پرسیم راه درست چیست؟ حقیقت این است که راه، فقط یکی است و آن اینکه هیچ‌وقت خود را بالاتر از دیگران نبینیم؛ حتی اگر در عمل ظاهری و اعتقادات برتر از آن‌ها هستیم. خود را برتر دانستن و اینکه بخواهیم خودمان را خوب و بدون عیب در نظر دیگران جلوه دهیم، مشکلات زیادی ایجاد می‌کند. مثلاً خودمان مؤمن و متشرع هستیم؛ اما به دلیل تربیت غلط یا هر دلیل دیگری، پسرمان می‌خواهد با دختری ازدواج کند که ظاهرش به شأن دین‌داری ما نمی‌خورد و حجابش کامل نیست. اینجاست که به هر روشی دست می‌زنیم تا او را از این ازدواج منصرف کنیم؛ چراکه فقط نگران آبروی دینی خودمان هستیم. درحالی‌که از کجا می‌دانیم باطن ما از ظاهر او بدتر نیست؟ از کجا می‌دانیم ما عاقبت به خیر می‌شویم و او عاقبت به شر؟ اینکه فقط خودمان را قبول داریم، ریشه در تعصب جاهلی دارد که نه تنها سودی برایمان ندارد، بلکه دیگران را نیز از ما دورتر می‌کند. اگر به جای رفتار خشک متعصبانه، نواقصمان را هم ببینیم، راه کمال برایمان باز می‌شود؛ وگرنه کمالات را هم شیطان به ما القا می‌کند و ما از دین‌داری بهره‌ای نخواهیم برد. اگر از معارف اهل‌بیت(علیهم‌السلام) و شریعت حقیقتاً پُربار هستیم، با دیگران متواضعانه رفتار کنیم تا آن‌ها هم زیبایی دین را بچشند و با عشق، روش زندگی‌شان را تغییر دهند. بدانیم همۀ انسان‌ها از وجود، بهره‌ای یکسان دارند. اگر ما توانسته‌ایم با لطف و عنایت خدا، مسیر دین را بیابیم و متشرع باشیم، کسانی که امروز ظاهرشان مطابق شریعت نیست هم قابل‌اند مِهر بی‌پایان خداوند را درک کنند تا وجود زیبایشان نمایان شود و ظاهرشان نیز اصلاح گردد. پس هیچ‌کس برتر از دیگری نیست و خداوند شرایط سعادت را برای همه یکسان فراهم کرده است.
برگرفته از بحث شیطان شناسی محرم١٤٣۸
نظرات کاربران
