بانوی میادین امتحان

زینب(سلام‌الله‌علیها) به سنت امتحان خدا اشراف دارد. او می‌داند در میدان‌های جمال و جلال و خوشی و ناخوشی، باید در دایرۀ بندگی باقی بماند. او واقف است که در وادی بندگی، کمبود، فقر، مصیبت، فشار و مرگ همانگونه زیباست که جاه و عزت و مال؛ چراکه هر دو امتحان است برای نزدیک‌شدن به خداوند. لذا به گاه اهانت بی‌شرمانه یزید به سر مبارک حضرت سیدالشهداء(سلام‌الله‌علیه)، آنگاه که یزید با کمال وقاحت خطاب به زینب(سلام‌الله‌علیها) می‌گوید: دیدی خدا با برادرت چه کرد، ندای "ما رایت الا جمیلا" سر می‌دهد. و اینچنین است که به مقام "راضیه" و "مرضیه" می‌رسد؛ او از حق راضی و حق از او راضی می‌شود.

تفسیر سوره فجر، شماره پنجم