آیت لطف

جسم انسان به تبعِ  روح الهی او دارای قداست و حقوق است. انسان‌ موحّد می‌داند که  افراط یا  تفریط در ادای حقّ جسم، مانع عروج او به سوی هدف است.

اما بعضی انسان‌ها چنان هدف را گم‌ می‌کنند که حتی جسم خود را فراموش می‌کنند و تنها به دنبال پرکردن حساب‌های بانکی و انبارداری نسل‌های بعدی هستند. تا جایی‌که خود را از خوردن وعده‌ای غذای با آرامش محروم می‌کنند. می‌توان گفت امروزه بیشتر بیماری‌ها به این دلیل است.

برگرفته از بحث  ریشه‌های بنیادین اخلاق