.jpg)
کار انسان پرواز است، نه راه رفتن؛ چون غايتي که او در نظر دارد، رفتني نيست و بال و پر پرواز مي‌طلبد؛ چه، "وَ فِي السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدُونَ"[1]. در واقع روزي‌هاي ما، در آسمان وجود ماست و رسيدن به اين آسمان که عالم ملکوت، جبروت و لاهوتِ وجود است، پرواز مي‌خواهد و البته اين، تنها با جذبه‌ي ولايت ميسر است. حرکت درست در ماه ذی القعده، به ما می‌فهماند که به عنوان يک انسان نياز به دو بال علم و عمل برای پرواز داريم.
کتاب ذیقعده قعود در جایگاه بندگی، صفحه‌ی 17
[1]- سوره ذاريات، آيه 22 : و روزي شما و آنچه وعده داده شده‌ايد، در آسمان است.
نظرات کاربران
