جواب: این آیه به صراحت بیان میکند که ایمان با ظلمت میسازد. حتی در آیۀ دیگر داریم که ایمان با شرک، جمع میشود[1]. پس مؤمن در عین حال که ایمان دارد، ممکن است در ظلمات و شرک باشد. ولی مسئله، آن است که به خاطر ایمانش، استحقاق دارد از ظلمت خارج شود و به عالم نور، راه پیدا کند. این مؤمن، کسی است که مبدأ غیبی را باور دارد و میخواهد راه حقیقت را برود؛ ولی در ظلماتی که ناشی از تعلقات حیات دنیوی است، دست و پا میزند. خارجکنندۀ مؤمن از این ظلمت، الله است که او را از نقص به کمال میرساند و همان گونه که در تکوین، نور وجود را به او عطا کرده، در تشریع نیز حجابهای ظلمانی را برمیدارد تا نور وجود، آشکار شود.
[1]- سوره یوسف، آیه 106 : "وَ ما يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلاَّ وَ هُمْ مُشْرِكُونَ"؛ و بیشترشان به خدا ایمان ندارند، مگر آنکه مشرکاند.
نظرات کاربران